-
1 ustać
I (-anę, -aniesz); imp -ań; vb; od ustawać II (-oję, -oisz); imp -ój; vi perf( nie przewrócić się) to keep one's balancenie móc ustać na nogach — ( ze zmęczenia) to be on one's last legs
* * *I.ustać1pf.- anę -aniesz zob. ustawać.II.ustać2pf.- oję -oisz, -ój (= wytrwać, stojąc) keep standing, keep one's balance; nie mógł ustać na nogach he could hardly stand.pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ustać
-
2 ustać
2. perfnie móc \ustać na nogach [ze zmęczenia] sich +akk [vor Müdigkeit] nicht mehr auf den Beinen halten können
См. также в других словарях:
ustać — I dk, ustanę, ustaniesz, ustanie, ustań, ustał ustawać ndk IX, ustaję, ustajesz, ustaćwaj, ustaćwał 1. «przestać trwać, zakończyć się, urwać się, przeminąć» Ulewa, wiatr, śnieg ustaje. Stukanie do drzwi nie ustawało. Krwawienie ustało.… … Słownik języka polskiego
chwiać — ndk Xb, chwieję, chwiejesz, chwiej, chwiaćał, chwiaćali a. chwieli «poruszać, pochylać w różne strony; kołysać» Wiatr chwiał koronami drzew. chwiać się 1. «być chwianym, poruszanym w różne strony; pochylać się, uginać się, kołysać się» Płomień… … Słownik języka polskiego
walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… … Słownik języka polskiego
słaniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, słaniać sięam się, słaniać sięa się, słaniać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} nie móc ustać na nogach: chwiać się, iść chwiejnym krokiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słaniać się z wycieńczenia, z głodu. Po całym dniu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego